
2. Το blog είδε επίσης την "Ψυχή βαθιά" και του άρεσε, παρά τις αρνητικές (και μερικές φορές άδικες) κριτικές που δέχτηκε. Μάλλον όμως, όπως φαίνεται, ένας εμφύλιος δεν περνά εύκολα από την ιστορία κι ακόμα μπορεί να προκαλεί συζητήσεις και διαφωνίες (πράγμα που δεν είναι κακό) μίση και πάθη(πράγμα που μάλλον είναι). Το να μιλάς όμως για βαθειά ιστορική άγνοια ή να καλείς τον σκηνοθέτη να πάρει θέση(γιατί;)....δε νομίζω.
3. ''Τον έζησα τον εικοστό αιώνα. Με ζωή και με θάνατο. Πάλεψα μαζί του όσο μπορούσα. Με ζωή και με θάνατο. Στις μεγάλες του ώρες και στις ώρες των διαψεύσεων. Κι εκεί, κοντά στο τέλος του, έζησα τη μεγάλη διάψευση - που δεν έπεσε σαν ξαφνικός κεραυνός. Από χρόνια ακουγόταν η βουή που όλο πλησίαζε, μα ήταν πολλοί εκείνοι που δεν ήθελαν να την ακούσουν. Είχα την κακή τύχη να την ακούω και, το χειρότερο, να τη μεταφέρω στο χαρτί. Τίμημα, ο αποκλεισμός. Όχι όμως και η απογοήτευση. Με έσωσε η προσπάθειά μου, όσες κι αν ήταν οι αντιδράσεις, να κοιτάξω τον αιώνα μου κατάματα, χωρίς αυταπάτες, και να καταγράψω όσο μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου, επιλογές, πράξεις και παραλείψεις που οδηγούσαν στην καταστροφή εκείνου του μέλλοντος στο οποίο είχαμε αποθέσει τις ελπίδες μας...'' Έλλη Παππά 1920-2009
(καθόλου δε νομίζω.....)
2 σχόλια:
Και μόνο το γεγονός ότι μιλά (κινηματογραφικά) ο Υιός του Θεού, έχω πίστη ότι πρόκειται για ένα μικρό διαμάντι!
Το moon θέλω να το δω, για το άλλο, χμ... δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να το δω.
Με ρίχνει....
Καλημέρες
Πιστεύετε και ερευνάτε!
Φιλιά σε όλους (και χρόνια πολλά, αν και καθυστερημένα:)
Δημοσίευση σχολίου