Δευτέρα 2 Απριλίου 2007

Ο Ραμόν στην Περσία

Ο πρίγκηψ Ραμόν μετά την στρατιωτική του εκπαίδευση
στην Ιαπωνία

Πέρυσι, καθόμασταν ένα βράδυ με τον φίλο μου, τον Αργύρη και βλέπαμε τηλεόραση. Σε μια φοβερής σπουδαιότητας εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα, μια πολύ αποφασισμένη και σίγουρη για το εαυτό της κυρία, η οποία ήταν ψυχολόγος-παραψυχολόγος-πνευματίστρια κι έριχνε και κανένα τραγούδι όταν είχε κέφια, μας έκανε μια ξενάγηση στις προηγούμενες ζωές της.
Σε μια από αυτές η κυρία ήταν μιας εκπάγλου καλλονής νέα από την Περσία. Επειδή όμως η μοίρα και η ζωή είναι μεγάλες στρίγγλες, η κυρία ήταν πάμφτωχη ΚΑΙ ερωτευμένη με τον πρίγκηπα της χώρας. Ο δε πρίγκηπας ανταποκρινόταν στα αισθήματα της και ήταν τρελός και παλαβός μαζί της, χωρίς να δίνει και μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι η αγαπημένη του δεν είχε ούτε να φάει, ίσως γιατί όπως η συντριπτική πλειοψηφία των πριγκήπων, έπασχε από αφηρημάδα.
Ο αφηρημένος πρίγκηπας όμως είχε μια μαμά, που δεν ήταν καθόλου αφηρημένη, αντίθετα το μάτι της έκοβε μέχρι θανάτου και ήταν φοβερά κακιά. Η μαμά ανακάλυψε το ρομάντζο του παιδιού της, η κακία χτύπησε κόκκινο κι έβαλε δυό γορίλλες της να απαγάγουν το δύστυχο κορίτσι.
Η συνέχεια ήταν φρικιαστική. Οι δύο γορίλλες, που ήταν ίδιοι ο Steven Segull, χωρίς την καλοσύνη που τον διακρίνει, βούτηξαν τη νέα, την έχωσαν μέσα σ' ένα σακί(!) και την πέταξαν σ' ένα χωράφι(!) όπου την έφαγε ένα τεράστιο φίδι(!) διότι είναι γνωστό ότι στην Περσία ανθούν οι βόες. Στην Περσία επίσης ανθούσε και ο Ραμόν, που ήταν το όνομα του πρίγκηπα, με το οποίο πέθανε στα χείλη η κυρία-καλλονή, η οποία μας περιέγραψε όλη την τραγική πορεία του θανάτου της μέσα από το σκοτεινό τούνελ με το φως στην άκρη και την αγαπημένη της μητέρα να την περιμένει.
Την συζήτηση που ακολούθησε δεν κάτσαμε να τη δούμε γιατί είχαμε ήδη φάει τα νύχια μας από την αγωνία. Αυτό που μας προβλημάτισε ωστόσο ήταν: Τι ζητούσε ο Ραμόν στην Περσία ρε παιδιά; Πότε πήγανε οι Ισπανοί εκεί, κατακτήσανε τη χώρα και δημιουργήσανε και δυναστεία; Δεν ξέραμε και καταλάβαμε ότι τέτοιοι στούρνοι και ξύλα απελέκητα θα μείνουμε ιστορικά, αφού δεν παρακολουθούμε εκπομπές εκπαιδευτικού περιεχομένου, μόνο καθόμαστε και διαβάζουμε τον Mazower και άλλους τέτοιους σιχαμένους αδαείς. Ψάξαμε λοιπόν στα γρήγορα το remote της τηλεόρασης, το γυρίσαμε στον κ. Λιακόπουλο και παραγγείλαμε πέντε πακέτα των 49,90 € με DVD, δυό αφίσες του ηγέτη και μια με μπέικον-μανιτάρια, μπας και συνέλθουμε και γίνουμε χρήσιμοι και ιστορικά ενημερωμένοι πολίτες.
Απο πέρυσι μέχρι φέτος, δεν είδα καμμιά διαφορά, άσε που έχω χεστεί πάνω μου γιατί ο Αργύρης μου είπε ότι διάβασε στο " Ο καιρός γαρ εγγύς" ότι αυτήν την Μεγάλη Πέμπτη θα γίνει βιβλική καταστροφή κι ένας καλόγερος είπε στον καφετζή της γειτονιάς του ότι την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ θα χιονίσει και αυτό θα είναι το τέλος του κόσμου.
Τι να πω; Έχω αρχίσει να ονειρεύομαι τον Ραμόν.

2 σχόλια:

emptyscreen είπε...

τί Ραμόν, τί Χαμόν...
ωραία όνειρα, καταστροφικά!

HAL9000 είπε...

@ emptyscreen
"Ο Χαμόν στην Περσία"; Εκτός απο δυναστείες φέρανε και πολιτισμό!