Το τσουρέκι

Χθες το πρωί ήρθε ένα τσουρέκι στην εταιρεία. Με το ταχυδρομείο. Ο υπάλληλος που άνοιξε την θυρίδα μας, βρήκε ένα πακέτο με χαρτί ζαχαροπλαστείου και τέσσερα γραμματόσημα κολλημένα με σελοτεηπ. Επί ένα τέταρτο καθόμασταν πέντε άτομα από πάνω του και το κοιτούσαμε, χωρίς να τολμάμε να το αγγίξουμε. Κι αν ήταν καμμιά βόμβα ή κανένα τσουρέκι με άνθρακα; Γιατί έχουμε και κάτι Κλίνγκον που μας κυνηγάνε και θέλουνε να εδραιώσουνε μονοπώλιο στον γαλαξία.
Τελικά ένα τολμηρό στέλεχος, που στις ελεύθερες ώρες του-δηλαδή ποτέ- είναι εθελοντής πυροσβέστης, το πήρε, βγήκε έξω τρέχοντας και το άνοιξε. Περιμέναμε κανένα δίωρο για να το φάμε και μετά το ξεσκίσαμε.
Σήμερα είμαστε όλοι άρρωστοι, ξερνάμε συνέχεια κι έχουμε ένα χρώμα πιο πράσινο κι από των Κλίνγκον. Το τσουρέκι το είχε στείλει τελικά ο λογιστής, που ορκίζεται ότι ήταν της μανούλας του και φτιαγμένο με αγάπη και αγνά υλικά. Τον απολύσαμε πάραυτα.