Η ζωή και ο θάνατος του Kevin Carter και ίσως μιας μικρής Σουδανής.

Το 1993 στο Σουδάν ο Νοτιοαφρικάνος φωτογράφος Kevin Carter τράβηξε την παραπάνω φωτογραφία.
Η εικόνα δείχνει ένα εξαντλημένο, υποσιτισμένο νήπιο που προσπαθεί να φτάσει σ' έναν σταθμό βοήθειας, λίγο πιο κάτω, ενώ ένας γύπας περιμένει υπομονετικά την σειρά του.
Υποθέτω ότι για τους Σουδανούς που πέθαιναν κάθε μέρα ήταν μια συνηθισμένη εικόνα, όταν όμως δημοσιεύτηκε στους New York Times, τον Μάρτιο του 1993, ο δυτικός κόσμος συνάντησε για λίγο τις ενοχές του κι εκατοντάδες άνθρωποι τηλεφώνησαν στα γραφεία της εφημερίδας για να μάθουν την τύχη του κοριτσιού, η οποία παρέμεινε άγνωστη. Ξέρανε μόνο ότι κατάφερε να φτάσει μέχρι τον σταθμό.
Η τύχη του Kevin Carter από την άλλη έγινε παγκοσμίως γνωστή. Ένα Pulitzer για την συγκεκριμένη φωτογραφία, σχεδόν ένα χρόνο μετά ακολουθούμενο από την αυτοκτονία του στο Johannesburg. Ένα ντοκυμαντερ για τη ζωή του, ένα τραγούδι από τους Manic Street Preachers. Θραύσματα μιας κατεστραμμένης ζωής.
Και θραύσματα μιας κατεστραμμένης χώρας, ανεξάρτητης υποτίθεται από το 1956, με δύο εμφυλίους πολέμους, λιμό, γενοκτονίες, την κύρηξη ενός πολέμου το 2005 από το γειτονικό Τσαντ- σαν να μην έφταναν όλα τ' άλλα. Δεκαετίες ενός βρώμικου και σιωπηλού πολέμου που όπως λέει ο φίλος μου ο Αργύρης δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ τόσο γνωστός γιατί δεν έχει τα διαμάντια της Σιέρρα Λεόνε, ούτε τους σχεδόν ένα εκατομμύριο νεκρούς μέσα σε τρεις μήνες της Ρουάντα.
Ούτε ειδήμων είμαι, ούτε έχω πλήρη γνώση του αφρικανικού χάους. Τυχαία έπεσα στην παραπάνω φωτογραφία, καθώς τακτοποιούσα κάτι παλιές εφημερίδες και μου δημιούργησε το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι όπως όταν την πρωτοείδα. Ήταν και το προσφατο φεστιβάλ ντοκιμαντερ με τις εμπόλεμες ζώνες του και μάλλον συνάντησα κι εγώ για λίγο τις ενοχές μου. Σκέφτομαι όμως ότι αν ποτέ αφήσουμε την Αφρική να αναπνεύσει, η επίθεσή της σε όλους εμάς, τον θεωρητικά πολιτισμένο κόσμο, θα είναι ανελέητη και τότε θα μετρηθούν οι τύψεις του καθένα-εκτός από του γύπα της φωτογραφίας, που δεν θα' πρεπε να' χει καμμία.