Χωρίς φωτογραφίες καρβουνιασμένων ζώων, χωρίς σοκαριστικά βίντεο, χωρίς τίποτα, θυμάμαι το περσινό καλοκαίρι, που δίπλα στη θάλασσα, βλέπαμε το δάσος από πάνω να καίγεται. Μετά οι πάντες κατηγορούσαν τους πάντες, παντού. Φταίει η κυβέρνηση, τα κόμματα, οι εμπρηστές, οι οικοπεδοφάγοι, η πυροσβεστική, οι δήμοι κι οι κοινότητες, ο γείτονας που μας ζηλεύει κι η κυρία Βούλα που έχτισε μεγαλύτερο αυθαίρετο από το δικό μας και μας κόβει τη θέα.
Πάντως αναρωτιέμαι, σε μια χώρα που η οικολογική συνείδηση ως έννοια αντιμετωπίζεται συνήθως με ειρωνεία, που οι οδηγοί πετάνε τις στάχτες και τα αποτσίγαρα από τα παράθυρα, για να μη λερώσουν το τασάκι του αυτοκινήτου, που πάει μια οικογένεια για μπάνιο και γεμίζει την παραλία μπουκάλια, γόπες κι αποφάγια , γιατί βαριούνται να τα κουβαλάνε και βρωμάνε στο αυτοκίνητο, που κυνηγοί αλωνίζουν παράνομα σε εθνικούς δρυμούς και πυροβολούν ότι κινείται (ενίοτε και άλλους κυνηγούς), που κλείνουμε τις παραλίες και κόβουμε τα ελάχιστα δέντρα των πόλεων, για να χτίσουμε εξαιρετικής κακογουστιάς μέγαρα, ωστε να συχνάζουν εξαιρετικής κακογουστιάς θαμώνες, που ανοίγουμε τα air condition και ξεχνάμε να τα κλείσουμε, που μας ενοχλούνε τα σκυλιά, τα γατιά, τα πουλιά, τα παιδιά μας και γι αυτό τα κακομεταχειριζόμαστε και τα δηλητηριάζουμε σε κάθε ευκαιρία, ποιός μπορεί να κατηγορήσει ποιόν; Λυπάμαι, αλλά νομίζω ότι στο συγκεκριμένο θέμα, πάνω από τους ανίκανους που έχουν τις "θέσεις", βρισκόμαστε εμείς και η ζημιά που κάνουμε και κυρίως όλα αυτά που ΔΕΝ κάνουμε. Γι αυτό οι κατηγορίες πια ακούγονται ανούσιες και σχεδόν όλοι έχουμε την αίσθηση ότι δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Πριν δυό -τρείς μέρες μιλούσα με μια φίλη που το 2000 δούλευε στη Θάσο, όταν ξέσπασε πυρκαγιά (και κατέστρεψε ότι είχε απομείνει από την άλλη μεγάλη πυρκαγιά του 1989). Πολύς κόσμος τότε και πολλοί ξένοι, έφυγαν όπως όπως για να βοηθήσουν στην κατάσβεση. Δυό μέρες μετά, που έσβησε η φωτιά πολλοί απ' αυτούς, προσπαθώντας να γυρίσουν στα μέρη που έμεναν, έκαναν ωτο στοπ. Σχεδόν κανείς δεν σταμάτησε να τους πάρει γιατί ήταν πανβρώμικοι και θα τους έκαναν χάλια τα αυτοκίνητα. Το γεγονός ότι όλοι αυτοί είχανε ήδη κάνει χάλια το νησί τους, είναι κάτι που αποφεύγουμε πεισματικά να σκεφτόμαστε.
Πότε θα ξυπνήσει ο Μπάμπι και από μικρό, γλυκό, φοβισμένο ελαφάκι, θα γίνει το ελάφι-δολοφόνος, είναι μια μέρα που ονειρεύομαι με τρόμο.
Μέχρι τότε αν σας ενδιαφέρει, πατήστε εδω
2 σχόλια:
ξύπνησε ήδη...
@ elafini:
Μακάρι και μπράβο για την πρωτοβουλία.
Δημοσίευση σχολίου