Ashes to ashes.

Ας προσπαθήσω να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Όχι μόνο για την γενική καταστροφή που πλήττει την χώρα. Αυτό το καλοκαίρι ήταν εξοντωτικό, εστίες πυρκαγιάς που ξεφυτρώνανε από παντού και εξακολουθούν να αφανίζουν τα πάντα. Και ναι, οι περιπτώσεις της Πελοποννήσου και της Εύβοιας είναι φρικτές και τραγικές, γιατί είναι και κατοικημένες περιοχές, αλλά να μην ξεχνάμε και την περίπτωση του Γράμμου, τον Ιούλιο που η φωτιά έκαιγε για πάνω από 15 μέρες καταστρέφοντας χιλιάδες στρεμμάτων δάσους και η δύναμη που έστειλε το κράτος ήταν 10 στρατιώτες και 15 πυροσβέστες, οι οποίοι που να πάνε; Εκεί έχει ακόμα νάρκες από τον εμφύλιο.

Ας προσπαθήσω να κρατήσω την ψυχραιμία μου, γιατί στην αναμπουμπούλα ο Άδωνης Γεωργιάδης χαίρεται και το βλέπω να μας έρχεται. Τον πανικό και την οργή της επόμενης μέρας, που ακόμα δεν πρόλαβε να μπει, αλλά τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Φταίνε οι Αλβανοί, οι Τούρκοι,οι Αμερικάνοι (πως και κανείς δεν ανέφερε τους Εβραίους ακόμα; Ή εγώ δεν το άκουσα;) ο σύλλογος εμπρηστών και οικοπεδοφάγων, οι πυροσβέστες. Τηλεοπτικά κανάλια βγαίνουν με την ελληνική σημαία να ανεμίζει και τίτλους όπως: " Η Ελλάδα σε πόλεμο", "Η Ελλάδα δέχεται επίθεση". Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, μοντέλα έχουν γίνει εξπέρ και καταθέτουν με σοβαρότητα και ύφος τραγωδών την άποψή τους. Εγκαταστήσαμε νέους όρους στο λεξιλόγιό μας, τα bush fires και τους πυρόπληκτους (μετά τους σεισμόπληκτους,που ακόμα μένουν στα container, είναι η νέα τάξη συμπαθών φορολογουμένων).

Εν τω μεταξύ καμμένοι άνθρωποι εκλιπαρούν για βοήθεια στα κανάλια, οικογένειες διαλύονται, κοπάδια ολόκληρα καίγονται μαντρωμένα, δάση αφανίζονται και παραζαλισμένοι κάτοικοι προσπαθούν να τα σταματήσουν όλα αυτά μ' ένα λάστιχο και μερικά κλαδιά στα χέρια.

Η απάντηση της πολιτείας τους (μας) είναι να σπρώχνει κούτσουρα στους δρόμους , να πετάει αερολογίες για αόρατους "στρατηγούς" και να εκδίδει μέτρα για φιλικά δάνεια, των οποίων τους τόκους αναλαμβάνει το κράτος.....για ένα διάστημα. Να φτάσει δηλαδή, ο άλλος στην απόλυτη απελπισία και αν ζήσει να το πληρώνει μια ζωή.

Η Ελλάδα μάλλον είναι σε πόλεμο. Εδώ και χρόνια με τον εαυτό της. Και σ' αυτό συμμετέχουμε όλοι. Οι κυβερνήσεις, αδυνατούν να ανταποκριθούν σε κρίσεις, αλλά οι κυβερνήσεις δεν είναι κάτι αόρατο που πλανιέται σαν τον "στρατηγό άνεμο". Οι κυβερνήσεις είναι άνθρωποι σαν κι εμάς, μας θυμίζουν τον άσχημο εαυτό του νεοέλληνα, μονίμως ανεύθυνο και με τεντωμένο το δάχτυλο σ' αυτούς που νομίζει υπεύθυνους, μονίμως αδιάφορο για ότι τύχει να είναι γύρω του, από την αυλή του διπλανού του μέχρι τη χώρα του, που αν ξυπνήσει θα ξυπνήσει γιατί ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του. Τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ και μακάρι να κάνω λάθος.

• Α! Και μιλώντας για ουρανό. Αν θέλετε να ξέρετε ποιοί κρύβονται πίσω απο τις πυρκαγιές μόνο ο vague tourist έχει ακλόνητα στοιχεία και αδιάψευστο φωτογραφικό υλικό.
• Η φωτογραφία είναι από το Buchenwald.