Το τέρας;

Η στριμμένη έφυγε πριν μερικά πρωινά μ'ένα διαστημικό λεωφορείο. Ο γιατρός μάλλον το παράκανε με τα χάπια και όταν ένα βράδυ άρχισε να τραγουδάει-ασταμάτητα όμως- αυτό με όλη την τσιρίδα που προϋποθέτει για τα αμύητα αυτιά μας, κανείς πραγματικά δεν κοιμήθηκε.
Την επόμενη μέρα την φορτώσανε με συνοπτικές διαδικασίες στο πρώτο λεωφορείο, για να την στείλουνε στην οικογένειά της στη γη (την οποία απεχθάνεται, οπότε αυτό είναι μάλλον η μεγαλύτερη τιμωρία της). Σε όλους είπανε ότι πήρε μια μικρή άδεια για να δυναμώσει και να ξαναγυρίσει.
Δεν το βλέπω για πολύ σύντομα όμως. Το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε έπεσε θύμα λεωφορειοπειρατείας. Μαζί του έπεσαν θύματα και δέκα επιβάτες κι ένας ό οδηγός, έντεκα. Ο λεωφορειοπειρατής τους κουβάλησε όλους στον πλανήτη Γκόργκολ και έχει κάτι απίθανα αιτήματα (peace love and understanding) άρα, αποχαιρέτα την προϊσταμένη που ξέρεις-τουλάχιστον για ένα μεγάλο διάστημα.
Πίσω στην εταιρεία όλα ήταν ήρεμα και μελαγχολικά αυτές τις μέρες. Λες και με το που εξαφανίστηκε η κακία της, έπαψε όλο το ενδιαφέρον, μέχρι σήμερα τα ξημερώματα που στις τουαλέτες των εργατών μπήκε μια καημένη και βρέθηκε μπροστά σ'ένα καταξεσκισμένο πτώμα, τόσο κατακρεουργημένο, που είναι αδύνατον να καταλάβει κανείς ακόμα ποιού είναι. Αφού κατουρήθηκε πάνω της, πρόλαβε να πατήσει τις φωνές πριν λιποθυμίσει. Μεταφέρανε τα υπολείμματα σε μια λινάτσα στο ιατρείο και τώρα έχει κουβαληθεί η αστυνομία, οι έξοδοι έχουν σφαλιστεί, είμαστε όλοι στους χώρους συγκέντρωσης και μετριόμαστε ανα δεκάλεπτο. Νομίζω ότι ξεκίνησε η εποχή του τρόμου, εξάλλου όπως είναι γνωστό σε όλους, στο διάστημα κανείς δεν μπορεί ν' ακούσει τις κραυγές σου.........