Sex with the city.

Σάββατο βράδυ σ' ένα μπαρ συζητάμε με την Ε. και την Τ. για το σεξ στην πόλη. Για το πως είναι να το κάνεις και σε πέντε μέτρα απόσταση, στο απέναντι μπαλκόνι η γειτόνισσα να τινάζει τα χαλιά. Για το πως είναι να ξυπνάς στις τρεις τα ξημερώματα γιατί το ζευγάρι δίπλα σου/πάνω σου/ απέναντί σου, γύρισε, έχει κέφια και η ηχομόνωση της πολυκατοικίας είναι αισχρή. Για το συνωμοτικό κλείσιμο του ματιού μιάς γειτονιάς και για τον ένα στριμμένο που θα βγεί και θ' αρχίσει να ωρύεται.

Πίνουμε, μιλάμε και γελάμε, η καταστροφή μπορεί να γίνεται δίπλα μας αλλά θα το μάθουμε αργότερα. Το σεξ στην πόλη μας έχει απορροφήσει παρ'όλο που η Carrie Bradshaw μας είναι μια άγνωστη και το τρίωρο έπος της αρνήθηκα να το δω.

(Μέχρι την αρχή αυτού του καλοκαιριού, τα καλοκαίρια ήταν η αγαπημένη μου εποχή. Τώρα δεν είμαι και τόσο σίγουρος και για αυτό θ' ακολουθήσω την προσφιλή τακτική του "σήκω-και-φύγε-όσο-πιο-γρήγορα-μπορείς")

Θα φύγω λοιπόν και πάει το sex with the city για μερικές μέρες. Θα πάω σε άλλες χώρες πιο δροσερές, με μεγάλες βιτρίνες γεμάτες Manolo Blahnik για να ζήσω κι εγώ τον μύθο της Carrie ή τελοσπάντων έναν κάποιο μύθο και μετά ποιός ξέρει τι μπορεί να συμβεί...............

Αν τα πούμε, θα είναι σε κανένα μήνα (αλλιώς θα' χει πέσει το αεροπλάνο - γαμώτο!) Όποιος φύγει (κι όποιος μείνει)- ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!

Πάρτε το για να δροσιστείτε! (Όταν μεγαλώσω θα παντρευτώ έναν ψηλό, λεπτό, μελαγχολικό νέο με μακρυά μαλλιά και ποιητική φύση που θα παίζει μουσική σαν heavy metal thunder!)

• Ο τίτλος είναι μια φράση από το τελευταίο βιβλίο του πολυαγαπημένου Chuck Palahniuk, όπως και η φωτογραφία -είναι το εξώφυλλό του. Λέγεται "SNUFF" , το πήρα σήμερα και ανυπομονώ να βουτήξω μέσα του.