Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Αυτοθεραπεία τώρα!

I must not fear.
Fear is the mind-killer.
Fear is the little death that brings total obliteration.
I will face my fear.
I will permit it to pass over me and through me.
And when it has gone past I will turn the inner eye to see its path.
When the fear has gone there will be nothing.
Only I will remain.
Τέλειο; Άντε να το εφαρμόσεις τώρα.
Πριν δέκα περίπου μέρες ήμουν στην μεγάλη πόλη (η δική μας είναι μικρή). Ένα κυριακάτικο μεσημέρι μετά από ένα επεισοδιακό πρωινό, ήμασταν βυθισμένοι σ' έναν καναπέ και παρακολουθούσαμε με προσήλωση Dune και Children of Dune απ' όπου και το παραπάνω.
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας εκείνο το απόγευμα σκεφτόμουν ότι ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου ως το σούπερ πνευματικό ον που θα φύγει απ' αυτή τη ζωή και θα επανέλθει μεταμορφωμένο σε κάτι καλύτερο κλπ κλπ. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι ποτέ δεν μπόρεσα να πιστέψω όλη αυτή τη μεταφυσική πτυχή της ζωής μας, παρά τους γοητευτικούς συμβολισμούς του Dune ή την νωχέλεια και την μαγεία της Γαιοθάλασσας της Ursula Le Guin. Προτιμώ να μας σκέφτομαι σαν "στιγμές στο χρόνο" και "δάκρυα στη βροχή" όπως έλεγε στο Blade Runner, προιόντα αστρόσκονης που πλέουμε στο σύμπαν.

Αλλαγή σκηνικού. Εχθές γυρνούσαμε το βραδάκι από ένα σπίτι, λίγο πιο έξω από την -μικρή μας- πόλη. Ήταν κοντά 8 η ώρα και είχε νυχτώσει. Περνώντας δίπλα από ήσυχα, σκοτεινά χωράφια και βλέποντας τα φώτα της πόλης από απόσταση, με την υγρασία του φθινοπωριάτικου βραδιού να μαζεύεται στα τζάμια του αυτοκινήτου, για έναν περίεργο λόγο αισθάνθηκα ασφαλής και μέσα στο βαθύ πνεύμα που με διακατέχει αποφάσισα πολύ σοβαρά ότι η καλύτερη μορφή θεραπείας είναι να προσπαθήσεις να νικήσεις εσύ ο ίδιος τους φόβους σου. Κανείς άλλος δεν θα το κάνει για σένα, γι αυτό και τα παιδιά των Ατρειδών μάθαιναν από μικρά το παραπάνω (i must not fear, fear is the mind killer...........). Ίσως βέβαια όλο αυτό να ήταν και το αποτέλεσμα από τις 850 μπύρες που ήπια πριν και επειδή εκείνη την ώρα ακούγαμε ΑΥΤΟ το υπέροχο κομμάτι που το είχα νοσταλγήσει-ίσως κι όχι.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ραντεβού στο ίδιο σημείο δηλαδή αλλά ο καθένας από το δικό του δρόμο (αυτό κάπου το έχω ξαναγράψει, αλλά η επανάληψη ως γνωστόν...)

το ότι μπορεί να είμαστε αστρόσκονη ή στιγμές στο χρόνο δεν σας φαίνεται ούτε ελάχιστα μεταφυσικό ωστόσο?

το ίδιο απόσπασμα, στην ελληνική του μετάφραση έχω αναρτήσει κι εγώ στο ψυγείο μου (τέτοιες μαλακίες έχω έξω από το ψυγείο μου αντί για το "άσε κάτω τη σοκολάτα" κι έχω γίνει μις πίγκυ) γιατί μου αρέσει πολύ επίσης.

ασφαλής μπορεί να νιώσατε και επειδή ζείτε στη μικρή πόλη (έχει και τα καλά της ας το παραδεχθούμε). άγνωστο αν θα νιώσουμε ποτέ το ίδιο και στη μεγάλη πόλη (αλλά το παλεύουμε πάντως).

Καλησπέρα σας κατά τ'άλλα...

Ανώνυμος είπε...

ξέχασα να σας πω: ο Μ. ανακάλυψε ότι η συρταρωτή πόρτα που χωρίζει το σαλόνι από τα υπνοδωμάτια κλειδώνει από μέσα, που σημαίνει ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναξυπνήσετε με την πατούσα του Ίψεν στο πρόσωπό σας (γι'αυτό ξαναελάτε καλέ κυρία/κύριε,μη μας κρατάτε κακία).

γιατί δεν το έχω ανακαλύψει εγώ τόσο καιρό θα μου πείτε τώρα και με το (ποινικό) δίκαιο σας...
πού να ξέρω εγώ γιατί...
εσείς γιατί δεν το είχατε ανακαλύψει, τόσες φορές έχετε έρθει στο σπίτι (θράσος απερίγραπτο?)

άντε καλά...έχει και κάποιες χρησιμότητες ένας άντρας μέσα στο σπίτι...

HAL9000 είπε...

@ ανώνυμος:
Ακριβώς έτσι όπως τα λέτε! Στο ίδιο σημείο συναντιόμαστε, τώρα για το δρόμο....καθένας με τον δικό του.
Όχι δεν μου φαίνεται καθόλου μεταφυσική η αστρόσκονη, μου φαίνετα εξαιρετικά επιστημονική όπως τα aliens, οι κυνηγοί, ο captain Kirk, o Ziggy Stardust, ο Roy Batty, το μωρό που επιπλέει παρατηρώντας το σύμπαν και ο Marvin το καταθλιπτικό ρομπότ. Εξάλλου όπως είπε και κάποιος και φαντάζομαι θα συμφωνήσετε THE TRUTH IS OUT THERE!! Φιλιά!

x-ray είπε...

Με τρομααάζετε.
:)

Ανώνυμος είπε...

μία πολύ ενδιαφέρουσα ταινία σχετικά με το να ξεπερνας τους φόβους σου: Defending your life με τη Μεριλ Στρηπ.

HAL9000 είπε...

@ x-ray:
ΜΠΟΥ!

@ ανώνυμος:
Να την δώ ευχαρίστως και να σας πω τις εντυπώσεις μου, αν και στην περίληψη εκείνο το "in an afterlife resembling US..." κάπως μου φάνηκε. Ευχαριστώ για το tip πάντως.

Ανώνυμος είπε...

γιατί δεν μπορώ να βάλω πια το αρχικό μου όταν σας αφήνω σχολιάκι? το tip της Μέρυλ Στριπ δεν ήταν δικό μου.

the truth is out there οπωσδήποτε, αλλά είναι και μέσα μας (ε;;;; έγραψε πάλι ο φιλόσοφος;;;;).

καλημέρα, φιλιά πολλά πολλά.

HAL9000 είπε...

@ ανώνυμος:
Έγραψε, έγραψε:)) Φιλιά!