Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Vibes.
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΠΟΘΟΣ!Μερικές μέρες μετά την συναυλία της χρονιάς -του Tricky δηλαδή- φαίνεται σαν να'χουμε συνέλθει-κάπως.
Ο Τricky ήταν εξαιρετικός. Καιρό είχα να δω τόση ένταση σε συναυλία κι ο ίνδικτος είπε ότι τον θεωρεί κάτι σαν μετεξέλιξη του Bowie αλλά ήταν μετά το VAT 69 και το session δίπλα στα ηχεία κ.λ.π. κ.λ.π. οπότε δεν ξέρω αν συμφωνώ-αλλά με τον Bowie ποτέ δεν ξέρεις.
Πράγμα που μ'έκανε να σκεφτώ και να κοιτάξω για άλλη μια φορά ψηλά ένα βράδυ προσπαθώντας να εντοπίσω "κάτι" στον σκοτεινό χειμωνιάτικο ορίζοντα. Και για άλλη μια φορά δεν το είδα.
Τελικά αυτός που δεν "ήταν-ποτέ-εκεί" ήταν ο Bowie. Ποιός είναι στην πραγματικότητα, τι θέλει ή από που πραγματικά είναι δε νομίζω να ξέρει κανείς -από το κοινό του τουλάχιστον. Συν το ότι σε μια κουβέντα που είχαμε πάλι με τον ίνδικτο κι έλεγε ότι μπορεί να είναι αντιπαθητική προσωπικότητα, την απάντηση την έδωσε μόνος του( o Bowie, όχι ο ινδικτος):
" she' s uncertain if she likes him but she knows she really loves him". Τόσο κοινότοπα καλό στίχο σπάνια έχω συναντήσει.
Θα του χρωστώ ευγνωμοσύνη, όχι μόνο για τη μουσική αλλά και γιατί ακόμα κοιτάω ψηλα τα βράδυα και περιμένω να δώ το "κάτι". Τι είναι, δεν έχω ιδέα, αλλά όταν είσαι ένα αντικοινωνικό παιδί που μεγαλώνει σε μια αντικοινωνική πόλη (όπως λίγο-πολύ ήμασταν όλοι οι φίλοι και γνωστοί) είναι φοβερή παρηγοριά να τραγουδάς μεθυσμένος στο φεγγάρι "there' s a starman waiting in the sky..." στους άδειους δρόμους τα ξημερώματα και όλοι γύρω σου να καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοείς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Αυτό είναι ποιήση!
Μπλα. :)
@ x-ray:
Υποθέτω ότι αναφέρεστε στους στίχους του τραγουδιού, αλλά αν μιλάτε για το δικό μου post-κοκκινίζω ξανά:)))
Στο ποστ σας αναφέρομαι. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι και οι στίχοι του τραγουδιού είναι ποίηση.
[Μονίμως κόκκινη δεν είστε; Το αβατάρ είδα για αυτό].
Η λέξη καλλιτέχνης μετά από κάποιους ανθρώπους δεν είναι ποτέ πια η ίδια, so true.
Βλέποντας (ευλαβικά) το βιντεάκι, θυμήθηκα ότι την περίοδο της μεγάλης starmanομανίας (όταν ξυπνούσαμε φρέσκοι χωρίς την Rubinstein) είχα αγοράσει ένα καθρέφτη με την φάτσα του Bowie με τα κόκκινα μαλλιά και τον κεραυνό στο πρόσωπο κ αι μετά την μεγάλη έξοδο από την ερωτική πόλη αναρωτιόμουν συνέχεια "μα πού τον έβαλα αυτόν τον καθρέφτη, πού τον έβαλα" μέχρι που σε μια επίσκεψη στο σπίτι της γιαγιάς μου είδα το καθρεφτάκι στον πάγκο της κουζίνας της και από μπροστά το καντηλάκι της, που (ευλαβικά) ανάβει κάθε μέρα (!!!!!!!!!!!!!!!!). Αριστούργημα?
Στη μεταφυσική δεν πιστεύουμε, στους εξωγήινους όμως, μια χαρά βλέπω...(να σας πειράξω και λίγο, όλο γλυκόλογα σας λέω) :)
@ x-ray:
είμαι περίεργα κόκκινη:)
@ ανώνυμος:
Έτσι η λέξη Θεος απόκτησε την πραγματική, μεταφυσική κσι εξωγήινη σημασία της:)))
Α-Ρ-Ι-Σ-Τ-Ο-Υ-Ρ-Γ-Η-Μ-Α!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου