Συνήθως οι άλλοι τα λένε καλύτερα απο σένα, άσε που πέφτουν μέσα στο πως ακριβώς αισθάνεσαι και δεν μπορείς να το εκφράσεις. Τεντώστε τ' αυτιά σας, ανοίξτε τα μάτια σας και αισθανθείτε όσο καλύτερα μπορείτε. Οι καιροί είναι δύσκολοι (έχω να δηλώσω ότι πιο κλισε φράση δεν υπάρχει - λες κι ήταν ποτε ευκολοι.) ο κόσμος καίγεται, καινούριος πλανητάρχης ορκίζεται, εγκληματικότητα μαστίζει τη χώρα, η οικονομική κρίση απλώνει τα γαμψά της νύχια, το δημόσιο καταρρέει.....άμα δεις ειδήσεις οι παρουσιαστές βρίσκονται στα όρια ενος διεστραμμένα ψύχραιμου πανικού. Νομίζω όμως ότι η ζωή είναι σαν μια κλωστή από μικρες ματωμένες τραγωδίες και ξέφρενα αισιόδοξες χαρές....κι εγώ πάλι παραληρώ - τέρμα. Πείτε κύριοι....
" Αλλά που, λοιπόν, ανήκουν οι Εβραίοι; Ποιος άλλος λαός γεύτηκε την αδικία και τον κατατρεγμό τόσο συστηματικά;
Οι πλέον σκοτεινοί σταθμοί της ιστορίας του πολιτισμού μας και η διαμόρφωση των εποδείνιστων εγκληματικών όρων που τους χαρακτηρίζουν, την εξολόθρευση των Εβραίων αφορούν.
= Autodafes: στη Δυτική Ευρώπη του Μεσαίωνα.
= Pogrom: στην Πολωνία και τη Ρωσία των Τσάρων ως τα 1917.
= Θαλάμοι αερίων και Κρεματόρια στον πόλεμο 1940 - ’45.
Εκεί, στα στρατόπεδα του Χίτλερ και με τη σιωπηλή συγκατάθεση όλων των Μεγάλων της Ευρώπης, γράφτηκε η τελευταία πράξη της τραγωδίας. Έξη εκατομμύρια Εβραίοι ήταν το τίμημα της κάθαρσης. Αλλά και το σύνθημα της αφύπνισης. Επί τέλους οι λαοί κατάλαβαν. Τίποτα πια δεν τους χώριζε από τους Εβραίους που ήταν το ίδιο ανυπεράσπιστοι, όπως όλοι οι αδύνατοι της γης. Μιας γης που τους ανήκε, όπως κι όσο σ’ όλους μας, για να στεγαστούν στην, κοινή, πικρή μοίρα.
Κατάλαβαν όμως και οι Εβραίοι;"
"So in America when the sun goes down and I sit on the old broken-down river pier watching the long, long skies over New Jersey and sense all that raw land that rolls in one unbelievable huge bulge over to the West Coast, and all that road going, all the people dreaming in the immensity of it, and in Iowa I know by now the children must be crying in the land where they let the children cry, and tonight the stars’ll be out, and don’t you know that God is Pooh Bear? the evening star must be drooping and shedding her sparkler dims on the prairie, which is just before the coming of complete night that blesses the earth, darkens all rivers, cups the peaks and folds the final shore in, and nobody, nobody knows what’s going to happen to anybody besides the forlorn rags of growing old, I think of Dean Moriarty, I even think of Old Dean Moriarty the father we never found, I think of Dean Moriarty."
Jack Kerouac "On the road" (τελευταία παράγραφος του βιβλίου)
ΠΡΟΣΘΗΚΗ: I HEARD WONDERS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου