Όνειρα επιβίωσης.

"The rush of battle is a potent and often lethal addiction, for war is a drug"

Μεταξύ αντρών, μια γυναίκα κάνει τις καλύτερες ταινίες δράσης. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ δράσης, εκεί που τα πράγματα τρέχουνε γιατί υπάρχει κάτι που τα κινεί και ο κόσμος σκοτώνεται γιατί είναι ο εθισμός του. Βλέπω τώρα το "Strange Days" και οι δρόμοι της γυρνάνε λες και το "Blade Runner" είναι μια καθημερινότητα κι όχι το απίστευτο, φουτουριστικό σύμπαν που μάθαμε να λέμε. Το "Near Dark" στέλνει το "Twilight" στο πυρ το εξώτερο και το "Point Break" φέρνει ένα τεράστιο κύμα στο σαλόνι μας.
Πρώην κυρία Cameron, κατάφερε πολύ περισσότερα πράγματα από το να σπασει θεαματικά τα σερβίτσια του "Τιτανικού" , κυρίως να δείξει ότι οι άνθρωποι πέρα από φύλο και φυλή, είμαστε εθισμένοι στη βία και στο εικονικό σύμπαν που μόνοι μας δημιουργούμε. Ο κόσμος πρέπει να είναι έτσι όπως τον θέλει ο Lenny, o ήρωάς της στις "Παράξενες μέρες" γιατί έτσι νομίζει ότι όλοι θα είναι ευτυχισμένοι. Αλλά έτσι δεν είναι. Ποτέ δεν είναι........

The Hurt Locker
μην σας τρομάζει το μιλιταριστικό του πράγματος. Μπορεί να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα απ' ότι νομίζουμε(;;;;;)