ΤΜΗΜΑΤΑΡΧΗΣ 605Β' ΟΡΟΦΟΣ
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΤΣΕΧΙΑ, ΓΗ.
Φέτος δεν είχαμε κανονικές διακοπές Πάσχα, λόγω οικονομικής κρίσης, είπανε, αλλά οι από πάνω τρίβανε τα χέρια τους από τη χαρά τους που η παραγωγή δεν θα σταματούσε καθόλου τη δουλειά.
Πήρα μερικές μέρες άδεια και πήγα σ'έναν άθλιο πλανήτη, προσωμοίωση εξωτικού νησιού (Τενερίφη, Χαβάη) και καλά. Μάλλον το πετύχανε γιατί ήταν άθλια κατασκευασμένο, με ορδές τουριστών, μεγαθήρια ξενοδοχεία και μια φριχτή μουσική δωματίου (lounge) να ακούγεται παντού και να σου σπάει τα νεύρα. Δεν πειράζει, ήμουν ότι πρέπει γι αυτήν την αθλιότητα, αν μπορούσαν και να με ταίζουν στο στόμα θα το δεχόμουνα. Δεν είχα όρεξη να κουνηθώ, να κάνω τίποτα. Πήγα μόνος μου κι ευτυχώς γιατί έτσι κι έπεφτα σε κανέναν γνωστό θα τον είχα δολοφονήσει ή θα τα'χα μαζέψει και θα'χα πάει αλλού.
Γύρω στην τρίτη μέρα που καθόμουν ανάσκελα και κοίταζα το κενό (σε διάφορα σκηνικά: δωμάτιο, πισίνα, κήπος) με ειδοποίησαν από το βρωμοξενοδοχείο ότι κάποιος μ΄έψαχνε επειγόντως στο τηλέφωνο. Πήγα όσο πιο αργά μπορούσα για να πληροφορηθώ ότι μου κόβουνε την άδεια, λόγω φόρτου εργασίας (ποιού φόρτου; αφου δεν έχουμε δουλειά, γιατί δουλεύουμε περισσότερο;). Όταν τους είπα ότι είχα κοντά δυό χρόνια να πάω διακοπές, μου είπαν ότι δυστυχώς όλοι οι άλλοι αδειούχοι είχαν οικογένειες, οπότε ήμουν από τους ελάχιστους που έπρεπε να επιστρέψουν.
Τότε ήταν που έστριψε η βίδα και αγόρασα την πλαστική κούκλα. Ήταν μια ωραία ευλύγιστη κούκλα που έμοιαζε πάρα πολύ με πραγματικό παιδάκι (κοριτσάκι). Της αγόρασα μερικά ρούχα από ένα μαγαζί με παιδικά και ταξίδεψα στην επιστροφή, πέντε ώρες ταξίδι, με την κούκλα αγκαλιά. Όταν έφτασα στην εταιρεία, περίμενα υπομονετικά στην καραντίνα, με την κούκλα αγκαλιά, νανουρίζοντας την και φιλώντας της τα μαλλιά.
Μπήκα στα γραφεία με την κούκλα αγκαλιά, οι τρεις που είχαν απομείνει με κοίταξαν με φοβερή έκπληξη, όταν τους δήλωσα ότι τώρα που έχω κι εγώ παιδί, θέλω να κάνω κανονικές διακοπές και δεν σταματούσα να το λέω μέχρι να το καταλάβουνε. Από τα διπλανά γραφεία ήρθε τρέχοντας κόσμος, από το πάνω πάτωμα κατέβηκε ο προιστάμενος που πήρε τη θέση της στριμμένης, στάθηκε μπροστά μου (είναι μεγάλος, βρώμικος κι απαίσιος σαν άσχημο βουνό) και με ρώτησε αυστηρά τι τρέχει. Μόλις του είπα και του έδειξα το παιδί μου, άρχισε να γελάει (είναι ΚΑΙ ηλίθιος. Μόλις ήρθε και προσπαθεί να κάνει καλή εντύπωση στην διεύθυνση).
Αποκεφάλισα το παιδί μου κι έβγαλα από μέσα το όπλο μου. Τότε σταμάτησε να γελάει, το παιχνίδι ξεκίνησε κι όλοι άρχισαν να τσιρίζουν...
5 σχόλια:
suspense στην Α.Δ.Ε.
Fear and loathing!
ο καλός μου το σκέφτηκε. έτσι είναι αυτός σου βρίσκει λύσεις από το πού να βρεις τα παπούτσια που θέλεις φτηνότερα μέχρι τα πολύ πιο σοβαρά. Είδες τι άντρα έχω? έ? όχι είδες?...
τώρα επί της ουσίας: αυτό που προσπαθούν να μας κάνουν να νιώσουμε ότι αν δεν έχουμε παντρευτεί και γεννοβολήσει μέχρι τα 30 είμαστε ή ομοφυλόφιλοι ή πολύ δύσκολοι χαρακτήρες ή τσούλες που απειλούμε τους συζύγους των φιλενάδων μας ή τέλος πάντων ότι κάτι πολύ στραβό συμβαίνει με εμάς είναι μεγάλο σκάνδαλο και αισχρή προσπάθεια χειραγώγισης και πρέπει να συσπυρωθούμε όλοι οι single people από επιλογή και όχι από ανάγκη και να το πολεμήσουμε (βλέπεις είναι πιο δύσκολο να αποφασίσεις να πολεμήσεις τις αδικίες της ζωής σου αν έχεις ένα-τουλάχιστον-παιδί από πίσω). όπως λέει και ο καλός μου όλα αυτά είναι που μας κάνουν να χάνουμε το νόημα της ίδιας μας της ζωής.
αν και διάβασα κάπου ότι παλιά οι παντρεμένοι ζούσαν περισσότερο από τους άλλους (τους ακατανόμαστους) αλλά αυτό αλλάζει διότι μεγαλώνει ο αριθμός αυτών που δεν παντρεύονται αλλά κάνουν άλλες επιλογές(καλύτερα μόνος και αξιοπρεπής παρά παντρεμένος και άστα να πάνε, ή καλύτερα με σύντροφο και μακριά από τη γελοιότητα του παπά και του κουμπάρου-μα ποιος τη βρήκε αυτή τη λέξη μου λες σε παρακαλώ) και νιώθουν καλύτερα με τον εαυτό τους και την επιλογή τους αυτή. οπότε έχετέ το υπόψιν σας και μην τους αφήνετε να σας παραζορίζουν.
εδώ το τελειώνει το σεμνό αυτό μανιφέστο.
την αγάπη μου.
επίσης,
ο θυμός πρέπει να εκδηλώνεται όχι να τον καταπίνουμε και μετά ο Θεός να βάλει το χέρι του (είμαι λίγο διδακτική τώρα το ξέρω-ενώ πριν εεεεε?-αλλά το λέω με πρόθεση καλή).
βάλτε και καμιά φωνή εκεί που πρέπει.
Έτσι ακριβώς! Δεν με ζορίζει και κανείς ιδιαίτερα, αλλά ούτε ανησυχώ. το μέλλον μας προβλέπεται λαμπρό (θα τους θάψουμε όλους κλπ κλπ). Φιλιά (καιστον άντρα, καθώς και στα παιδιά:)
Δημοσίευση σχολίου