Η Rowenta.

Έναν- δυό μήνες πριν, έτσι όπως ήμασταν στο γραφείο, η Έλλη (υπογραμματέας από την Ελασσώνα) έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό της και λιποθύμισε। Όταν τη μεταφέρανε στο ιατρείο, η γιατρός την πληροφόρησε, αφού συνήλθε, ότι ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος। Αυτό για ένα καλό και σεμνό κορίτσι που μιλά με χριστοπαναγίες και βλέπει ανελλιπώς Λιακόπουλο και εκκλησία στο διαγαλαξιακό ήταν ανεπίτρεπτο। Την έστειλαν πίσω άρον-άρον πριν προχωρήσει η εγκυμοσύνη, πράγμα που δεν πρέπει να της ήρθε και πολύ καλά γιατί όπως εξομολογήθηκε με θρήνους και κλάματα στην Ζωζώ το βράδυ πριν φύγει, είχε πάει μ' έναν Ζοντ και φοβόταν ότι το παιδί θα έβγαινε με γαλάζιο δέρμα। Όταν η Ζωζώ της είπε ότι ίσως να μην είναι πολύ αργά για έκτρωση, την καταράστηκε και δεν ξαναμίλησε σε κανέναν μας μέχρι τα ξημερώματα που έφυγε। Το πρωί που πήγαμε στο γραφείο, όλων οι οθόνες έπαιζαν "Δυνατά κι Ελληνικά" και κανείς δεν μπορούσε ν' αλλάξει πρόγραμμα। Τα πάντα ήταν μπλοκαρισμένα। Επι τέσσερις ώρες καθόμασταν άπραγοι ακούγοντας για τα Νεφελιμ και τον μικρό Γιωργάκη στην έρημο Τακλαμακάν, μέχρι να καταφέρουν να αποκαταστήσουν το κύκλωμα। Πρέπει πάντως να της αναγνωρίσω ότι ήταν καλή στην δουλειά της।
Έτσι μερικές μέρες πριν ήρθε η Σπυριδούλα σε αντικατάσταση της αμαρτωλής -μέλλουσας- μάνας। Επειδή τον τελευταίο καιρό έχουμε σκυλοβαρεθεί στην εταιρεία, τίποτα δεν γίνεται, μάλλον βαρέθηκαν κι αυτοί να πειραματίζονται πάνω μας, μια ιδέα μου ήρθε που φυσικά είχε να κάνει με την άτυχη συνονόματη της Σπυριδούλας।
Έτσι την πρώτη μέρα που θα πήγαινε στο γραφείο της, γλίστρησα πιο νωρίς στον διάδρομο με μια Rowenta στα χέρια την οποία είχα σκοπό να την αφήσω πάνω στο γραφείοτης। Ξέρω ότι σαν ιδέα είναι εντελώς μαλακισμένη, αλλά κάπως έπρεπε να διασκεδάσω την ανία μου।
Δυστυχώς με τσάκωσε η Ζωζώ, στο δρόμο।
- Τι είν'αυτά που κάνεις; άρχισε να φωνάζει। Ούτε τα πεντάχρονα δεν κάνουν τόσο ηλίθιες φάρσες।
- Γι αυτό το κάνω।
- Άσε κάτω το σίδερο। Δεν καταλαβαίνεις; Άσε που η κοπέλα είναι μικρή, σιγά μην θυμάται αυτή την φοβερή ιστορία।
- Καιρός να την μάθει। Άντε παράτα με।
Γύρισε και μου έριξε ένα χαστούκι που άρχισαν να βουίζουν τ' αυτιά μου। Μετά μου πήρε το σίδερο απ' τα χέρια και εξαφανίστηκε। Όσο περνά ο καιρός τα νεύρα αυτού του κοριτσιού πάνε από το κακό στο χειρότερο.