Τα οδικά πτηνά

Στο δρόμο του γυρισμού, τα παράθυρα του λεωφορείου είναι ανοιχτά και μπαίνει καυτός αέρας. Το λεωφορείο είναι παλαιάς τεχνολογίας και δεν διαθέτει κλιματισμό. Δεν είναι κι άσχημα. Μερικές δεκάδες άνθρωποι, σχεδόν ο ένας πάνω στον άλλον, κουρασμένοι και βρώμικοι από τη δουλειά, αναστενάζουν και σκουπίζουν τον ιδρώτα τους. Ο ήλιος ζεματάει κι εξακολουθεί να καρφώνει ανελέητα το κονσερβοκούτι που προχωρά με ρυθμούς χελώνας και βγάλε σ' έναν υπέροχο δρόμο, χωρίς πρασινάδα, χωρίς δέντρα, χωρίς τίποτα εκτός από χώμα και πέτρες. Οι παρυφές της πόλης δεν ήταν ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν γραφικές. Λίγο μετά το δρόμο των φυλακών, περνάμε μπροστά από ένα ξέμπαρκο μαγαζί. Μεταξύ "σιδηρικών-χρωμάτων" και "συνεργείων αυτοκινήτων", ένα ρημαγμένο pet shop προσφέρει εκτός των άλλων και "οδικά πτηνά".
Τα οδικά πτηνά είναι η σπάνια οικογένεια πτηνών που μπορεί να είναι μούγκα, βοηθούν όμως πολύ στο δρόμο για το σπίτι. Τα οδικά πτηνά κατευθύνουν το σαράβαλο λεωφορείο στην πορεία του, βάζουν στο δρόμο παραζαλισμένους από τη ζέστη περαστικούς, δίνουν κι ένα χέρι στις κατά καιρούς δραπετεύσεις των φυλακισμένων. Δεν χρειάζονται φαγητό, νερό ή ύπνο, γιατί τα οδικά πτηνά δεν υπάρχουν. Βρίσκονται μόνο στο κεφάλι των επιβατών της γραμμής νο... που εκτελεί το δρομολόγιο στο χάος. Όπως το έθεσε εύστοχα ο ποιητής: Go straight to hell boys.