Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας.

Φέτος στις διακοπές κατάλαβα ότι σιγά-σιγά φτάνω την πολυπόθητη ηλικία των 40. Ακόμα χειρότερα, ότι έχω κουραστεί κι ακόμα χειρότερα ότι όλοι όσοι βρισκόμασταν στο σπίτι ήμασταν κουρασμένοι. Εννιά μέρες τις βγάλαμε σερνάμενοι, από καναπέ, σε κρεβάτια, στην παραλία, με μικρά διαλείμματα το τραπέζι του φαγητού. Οι μοναδικές μας έξοδοι ήταν ένα βράδυ που συρθήκαμε μέχρι γειτονική ταβέρνα κι άλλο ένα που μετά την γειτονική ταβέρνα, κάτσαμε κι ένα ολόκληρο τέταρτο! σε διπλανό μπαρ και ήπιαμε από ένα σφηνάκι!!!

Α! Και οι σχεδόν καθημερινές επιδρομές στα super market, mini market, μανάβικα και μπακάλικα της περιοχής.

Φτάσαμε τα έντεκα άτομα high score-αριθμός ανεπίτρεπτος για ένα σπίτι που στο Δεκαπενταύγουστο είχε φτάσει να φιλοξενεί και πάνω από είκοσι άτομα, αλλά είπαμε. Φέτος ήταν η χρονιά της κούρασης. Ξυπνούσαμε βογγώντας, σωριαζόμασταν βογγώντας, τρώγαμε βογγώντας, κάτι ανάμεσα σε ανακούφιση και μπάφιασμα. Είχε ζέστη, κατεβαίναμε το πρωί για μπάνιο, τρώγαμε πρωινό στις 12, γκρινιάζοντας για τους πόνους μας και μετά ισοπεδωνόμασταν ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας και αναστενάζοντας.

Ήταν ωραία όμως. Στο κάτω-κάτω διακοπές δεν σημαίνει μόνο να τρέχεις πανικόβλητος για να προλάβεις να δεις. Άσε που βρεθήκαμε φίλοι που σε λίγο κατά τη διάρκεια της χρονιάς θα στέλνουμε φωτογραφίες μας ο ένας στον άλλον για να βλέπουμε με πόση χάρη μεγαλώνουμε.

Ετσι ήσυχα πέρασαν κι οι φετινές διακοπές και το μόνο που ήρθε να ταράξει τον ύπνο μας ήταν όταν ένα πρωί σηκωθήκαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι η Πεντέλη καιγόταν, ο πρωθυπουργός προκήρυξε εκλογές και η Έφη Σαρρή βάζει υποψηφιότητα με το ΛΑΟΣ (Νοτιοανατολική Ασία). Αυτό ήταν το τέλος, σηκωθήκαμε και φύγαμε. Το βράδυ της επιστροφής ο φίλος μου ο Αργύρης μου έβαλε έναν δίσκο που μπορεί και να είχα δεκαετία να τον ακούσω. Το "Lost" των Died Pretty. Έτσι τέλειωσαν οι διακοπές.

• Η φωτογραφία από την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου "Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας". Οι τεμπέληδες είμαστε εμείς, αλλά δεν είχαμε Όλγα Καρλάτου να σερβίρει.