Δύο.

1. Οι γιορτές στην εταιρεία ήταν ήσυχες. Τουλάχιστον τίποτα ακραίο στην διάθεση-εμφάνιση-υγεία μας δεν συνέβη, πέρα από το κλασικό εορταστικό φούσκωμα από το πολύ φαϊ και τον κλασικό χαρούμενο πονοκέφαλο από τα ποτά και τα ξενύχτια. Τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν με κάθε επισημότητα και βραδυνό ένδυμα στον ετήσιο χορό της εταιρείας και η Πρωτοχρονιά είχε ρετρό θεματικό πάρτυ μέχρι πρωϊας με ξεχωριστή αίθουσα για χαρτοπαίγνιο . Στο ενδιάμεσο το μπαρ ήταν κάθε βράδυ ασφυκτικά γεμάτο.
Για τους εργάτες έγιναν δύο γιορτές- πάρτυ στην καντίνα του τρίτου. Πολλοί από μας τους επισκεφθήκαμε για να ευχηθούμε κι ένα "χρόνια πολλά" στο προλεταριάτο από κάτω και να παρατηρήσουμε πόσο άτσαλα διασκεδάζει. Δεν χάρηκαν ιδιαίτερα που μας είδανε, παρά το ότι τους μοιράσαμε και δώρα -after shave για τους άντρες και κολώνιες για τις γυναίκες (που χαμένα θα πάνε, αλλά ....τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια).


2. Μια μέρα θα ξυπνήσω. Θα σηκωθώ από το κρεβάτι και δεν θα μιλήσω σε κανέναν. Θα έχω καθαρό μυαλό και ελαφρύ κεφάλι. Θα προχωρήσω ξυπόλητη στον μεταλλικό διάδρομο. Θα προχωρώ κοιτώντας μόνο μπροστά μου, τραγουδώντας στο μυαλό μου τα αγαπημένα μου τραγούδια. Θα φτάσω μπροστά στην πόρτα, θα την ανοίξω και θα κάνω ένα μικρό βήμα έξω. Έξω από δω έχει φοβερό κρύο. Υπολογίζω ότι θα παγώσω σχεδόν αμέσως. Αλλά θα επιπλέω για πάντα, μέχρι να γίνω κι εγώ αστρόσκονη.