Μέσα σε μια ελάχιστα εορταστική ατμόσφαιρα, αρχίζω να καταλαβαίνω τα Χριστούγεννα ξανά από τους φίλους που επιστρέφουν, από αυτούς που είναι πάντα εδώ κι από αυτούς που δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ.Κοιτάζω τον παγωμένο, νυχτερινό ουρανό και εύχομαι να ήμουν εκεί, στο link παρακάτω, σε μια συναυλία σ' ένα πράσινο, κρύο λιβάδι κάτω από μεγάλα σύννεφα και δίπλα σε τρεχούμενα νερά, σε μια άλλη (κατεστραμμένη σχεδόν) χώρα.
2 σχόλια:
Και αλλού καλά ήταν πάντως.
:-)
Πολύ καλά ήταν. Αυτό γράφτηκε πριν το αλλού:)
Δημοσίευση σχολίου