Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Η γριά κυρία. Η κινέζα κούκλα.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 1:
Προχθές το πρωί μια καθαρίστρια Βόλπον μπήκε στον θάλαμο Σκότυ να καθαρίσει τον τηλεμεταφορέα. Ο τηλεμεταφορέας χρησιμοποιείται σπανίως και μόνο σε άψυχα μικρού όγκου, γιατί το τι βάζεις από τη μια και τι και που βγαίνει από την άλλη είναι κάτι απροσδιόριστο. Βρίσκεται δηλαδή σε ΠΟΛΥ πειραματικό στάδιο. Πριν από κανένα χρόνο ένας ενθουσιώδης νεοφερμένος φυσικός έλεγε ότι βρήκε τη λύση, ότι κανείς δεν κινδυνεύει και διάφορες μπούρδες. Ρίχτηκε μες στην χαρά στον τηλεμεταφορέα. Δυό μέρες μετά, μας πήρανε τηλέφωνο από μια βάση στον Πλούτωνα, για να μας πούνε ότι στα ντουζ βρήκανε ένα κεφάλι κι ένα κομμάτι από μπούστο, εντελώς αναίμακτα, που πάνω είχε καρφιτσωμένο το καρτελάκι με τ' όνομα. Ο υπόλοιπος φυσικός δεν μάθαμε ποτέ τι έγινε. Από τότε δεν το πολυπλησιάζουμε, αλλά σήμερα που μπήκε η κυρία από τον Βόλπον, ανακάλυψε με έκπληξη ότι στο κέντρο του κωλομηχανήματος, βρισκόταν ένα αναπηρικό καροτσάκι με μια γιαγιά πάνω του. Την πλησίασε σαν χαμένη και την ρώτησε τι κάνει και πως βρέθηκε εκεί. Η γιαγιά την κοίταξε χαμογελούσε αλλά δεν μιλούσε κι ήταν σαν να μην άκουγε. Ειδοποίησε την ασφάλεια, η οποία χέστηκε πάνω της μέχρι να μπει στον τηλεμεταφορέα και να κατεβάσει τη γιαγιά, η οποία ήταν σαν να εκτελούσε κοινωνική υποχρέωση. Χαμογελούσε αλλά αντίδραση-μηδέν. Την μεταφέρανε στο ιατρείο και θα δούμε τι θα γίνει. Ανάθεμα τον Σκότυ και τα πειράματά του!



ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 2:
Σαν να μην έφτανε η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας, έξω από μας χάλασε κι ένα διαστημικό λεωφορείο. Πάλι καλά προλάβανε και βγήκανε οι επιβάτες του και τους έχουμε τώρα στην εταιρεία φιλοξενούμενους, μέχρι να έρθουνε τα ανταλλακτικά τους. Δείχνουμε το κοινωνικό μας πρόσωπο-καταλαβαίνετε. Έτσι κι αλλιώς κάτι καημένοι είναι που δεν έχουνε στον ήλιο μοίρα επι γής και φύγανε στο διάστημα να σκορπιστούνε στους πέντε αστεροειδείς ψάχνοντας μια καλύτερη τύχη. Μεταξύ τους είναι και μια κινεζούλα μ' ένα κινεζάκι-δικό της όπως μας πληροφόρησε, που δεν άντεξε άλλο τον βάναυσο σύζυγο, τα μάζεψε κι εξαφανίστηκε στα πέρατα του κόσμου-κυριολεκτικά. Στην γή η κοπέλα πουλούσε διάφορα μπιχλιμπίδια στους δρόμους, μαζί με το μωρό της, το οποίο έγινε η μασκωτ, όντας ο πιο μικρός σε ηλικία κάτοικος (έστω και προσωρινός) της εταιρείας. Όλοι έχουν χαζέψει μαζί του λες και ζούμε στην εποχή των "Παιδιών των ανθρώπων" (χωρις αυτόν δυστυχώς) και δεν έχουν ξαναδει μωρό. Τον παίζουνε, τον χαιδεύουνε, τον κανακεύουνε και πάει λέγοντας. Την μεγαλύτερη πλάκα την έχει πάθει ο ένας εκ των τριών συνεταίρων-ιδιοκτητών της εταιρείας μας που συνέχεια με τον πιτσιρίκο ασχολείται. Του μαθαίνει να περπατάει, του ρίχνει παιχνιδάκια να τα πιάσει, του χαιδεύει το κεφαλάκι.......μέχρι που η μαμά του τον τσάκωσε μια μέρα να ταίζει το μωρό σκυλοτροφή και τον βούτηξε αγανακτισμένη. Ευτυχώς την άλλη μέρα φύγανε.

φωτο ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ 1 : Graham Watson
φωτο ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ 2: cryptia

2 σχόλια:

indictos είπε...

Να πιθανολογήσω ότι δεν κόβω μόνον εγώ το κάπνισμα;

HAL9000 είπε...

@ indictos:
Εγώ δεν το κόβω, αλλά τώρα τελευταία βλέπω κάτι μαγιο-νέζες στον ύπνο μου. Ανησυχώ....