Foreign Affair.

Jane Hudson and the goblet of fire.

• Καμμιά φορά έτσι όπως περνάνε τα χρόνια, σκέφτομαι ότι μπορεί να καταλήξω σαν τη Jane Hudson στο "Summertime" . Αυτή είναι η καλή εκδοχή βέβαια, γιατί υπάρχει και η εκδοχή του καθηγητή Aschenbach (πόθος, σύγχιση, εξευτελισμός, θάνατος) και ο κοινός παρονομαστής, η Βενετία, έτσι όπως την ονειρεύονται οι μεγαλοκοπέλες (αυτός είναι ο νέος όρος του καλοκαιριού) σαν εμένα, στην πρώτη περίπτωση κι έτσι όπως την φοβούνται, την ποθούν και την απεχθάνονται όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι στην δεύτερη.
• Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στους James, την πρώτη μέρα. Μου άρεσαν πολύ, αλλά φεύγοντας, τα πόδια μου είχαν κοπεί και το σώμα μου πονούσε. Αν θέλω να πάω σε φεστιβάλ, πρέπει να βιαστώ λίγο (θα μπορούσα να αποτελέσω μια μοντέρνα εδοχή της Jane Hudson, τώρα που το σκέφτομαι. "Summertime in Glastonburry" ας πούμε, όπου θα γνωρίζω ώριμο roadie των....ξέρω γω....Oasis; -μπλιαχ- και στο τέλος θα φεύγει αυτός γιατί πρέπει να ακολουθήσει τη μπάντα κι εγώ θα τρέχω στα λασποχώραφα, πίσω απο το φορτηγό με τα μηχανήματα, που θα τον παίρνει......)
• Αχ σήμερα γιατί να μην είμαι στην Αθήνα, στο θέατρο Βράχων να δώ τους Nine Inch Nails; Τον τελευταίο καιρό έχω κάνει σύστημα να χάνω συναυλίες που θέλω να δώ. Τον Leonard Cohen πέρισυ, τους Placebo και τους NIN φέτος. Και μη με ρωτήσετε πως συνδυάζονται όλα αυτά-εύκολα. Άντε γιατί έχει και ζέστη, βαριέμαι, μην κάνω καμμιά πολυσέλιδη ανάλυση ομοιτήτων και διαφορών μεταξύ Jane Hudson και Aschenbach και ζωντανέψει μέχρι κι ο Tadzio από το βιβλίο.