Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Ο μεγάλος ύπνος.

Σε γενικές και ειδικές γραμμές είμαι άνθρωπος που δεν πιστεύει, από θρησκευτικής απόψεως, εννοώ. Λένε βέβαια ότι ένας άπιστος μπορεί να κανει τον χειρότερο φανατικό, αλλά προτιμώ να το παραβλέπω.

Μερικές φορές όμως ενώ τα πράγματα μαυρίζουν γύρω και βλέπεις ανθρώπους σου να υποφέρουν, ακούς μια προσευχή κι ενώ εξακολουθείς να μην πιστεύεις, είναι πολύ ανακουφιστικό
(ειδικά αν έχει ένα βιολί και μια slide κιθάρα που τα σπάνε)

3 σχόλια:

chris είπε...

είναι το ίδιο δύσκολο και για όποιον πιστεύει. σας αγαπάω και σας σκέφτομαι, να το ξέρετε αυτό.
καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Καλό ταξίδι.

HAL9000 είπε...

@ chris:
Δεν κάνω κανέναν διαχωρισμό, είναι πάντα δύσκολα.
Το ξέρουμε,ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε μια μεγάλη αγκαλιά
...και καλό μήνα, καλύτερο τελοσπάντων:)

@ Ανώνυμος:
Το εύχομαι.