Σκέψεις, σκέψεις.

Χθες βράδυ είδα στον ύπνο μου τον Χ. Σήμερα το πρωί έτσι όπως έπλενα τα δόντια μου υπο τους ήχους του "Fly me to the moon" (μας ξυπνάνε με μουσική αλλά στην επιλογή της, κάποιος πρέπει να μας ειρωνεύεται σκληρά) με πιάσανε τα κλάματα κι οι οδοντόπαστες αρχίσαν να κυλάνε ανακατεμένες με σάλια, δάκρυα και νερά. Δεν ξέρω γιατί, ούτε καν τον συμπαθούσα. Πρέπει να έχει κανένα μήνα που πέθανε, δεν τον σήκωνε το διάστημα, έπαθε και μια κατάθλιψη μες στα σκοτάδια, ήρθαν και κάτι κρίσεις επιληψίας απο τους φωτισμούς στην παραγωγή, ένα έλκος που το είχε απο την γη αλλά εδώ επιδεινώθηκε χάρη στην διατροφή του Matrix, εκδηλώθηκε τελικά και μια καρδιακή ανεπάρκεια, δεν ήθελε και παραπάνω, τον αποχαιρετήσαμε σε μια σεμνή τελετή στο διάστημα, μαζί με δυό τόνους σκουπίδια και φύγαμε. Τραγούδα τώρα το "Fly me to the moon"

Η παγκόσμια κρίση έχει χτυπήσει και εδώ. Δίπλα(λέγοντας δίπλα εννοώ κοντά 2 α.μ.) κάνανε κατάληψη σε μια εταιρεία, που λένε ότι δύο άνθρωποι και καμμιά πενηνταριά εξωγήινοι εργάτες είχαν πεθάνει απο ασιτία, φτάνοντας σε αγριότητες. Πετάξανε τους διευθύνοντες έξω κρεμασμένους απο σκοινιά και τώρα όποιος πλησιάζει βλέπει καμμιά δεκαριά πτώματα να επιπλέουν. Μεσαίωνας και διάστημα, μια συνάντηση -κυριολεκτικά- εκτος τόπου και χρόνου. Τραγούδα τώρα το "Fly me to the moon"

Ίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την γη. Τι διάολο, πόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα εκεί; Ξέσπασε ο πόλεμος; Εδώ πάντως σε λίγο θ'αρχίσουμε να τρώμε ο ένας τον άλλον. Δεν έχουμε δουλειά, αλλά έχουμε πάρα πολλά νεύρα κι όταν ζεις μες στο σκοτάδι, γίνεσαι όπως αυτό. Η φιλοσοφία της ημέρας. Χτενίζομαι χωρίς να σκέφτομαι πια τον Χ., τραγουδώντας το "Fly me to the moon"

FLY ME TO THE MOON